مجموعه «خیلی دور، خیلی نزدیک » روایت روزها و سالهایی است که خوب یا بد، خوش یا تلخ، بر مردمان و میهنمان گذشته؛ گذشت های که مرور آن چراغی است روشنای راه آینده، راه اهتزاز پرچم اسام بر قلل رفیع کرامت و بزرگواری، ما نکه معمار این بنا در سر داشت تا نایبش پرچم این قافله را به منزل مقصود برساند. ان شاالله. چنانکه سید شهیدان اهل قلم روزی بر قلم رانده که : «... زمان بر ما اسیران زمان است كه میگذرد، اگرنه، در پیشگاه لازمان و لامكان، دیروز و امروز و فردا به یكباره حاضرند و این عرصه ی زمان را هم، او برای تكامل من و تو گسترده است.... هزاران سال از آغاز حیات بشر بر این كره ی خاكی میگذرد و همه ی آنان تا به امروز مرده اند و ما نیز خواهیم مرد و بر مرگ ما نیز قرنها خواهد گذشت. خوشا آنان كه مردانه مرده اند و تو ای عزیز، میدانی تنها كسانی مردانه میمیرند كه مردانه زیسته باشند... »